Apabila melihat hujan
terdengar sedu sedan
hatiku turut rawan
terasa ada titik-titik kasar
keras menikami bumi
tertempias ke pintu hati
kubuka hati, masuk hujan
membawa sekelumit kenangan payau
kerana kau bukan lagi kau
hanya menjadikan aku penanti yang kacau
perindu yang kehilangan penawar
kasih hangatmu mendingin
membeku kalbu
aksara-aksara cinta
tak lagi tersusun indah
bergetaran panjang di tapak tangan
satu-satu gugur menjadi kenangan
ditiup jauh badai semalam.
Peter Augustine Goh