Setiap Kita Ada Puisi Di Penjuru Kalbu

Setiap kita ada puisi syahdu

bersembunyi sunyi di penjuru kalbu

cuma kita tak sedar

sehinggalah tiba-tiba disuntik nanar

terasa diri terapung sendirian

bagai gumpalan awan muram

mengunyah rindu di sisi jendela malam

mendambakan penawar mengelus atma

pengalaman payau tergugat di balik dada

diriuhkan sepi puisi bergelora

bergetar mengusir hiba.

PETER AUGUSTINE GOH