Sudahku letakkan cinta ini
Di atas mazbah
Agar kering dimamah mentari
Lapuk direndam hujan
Lekang dari lubuk hati
Luruh bersama embun pagi
Digonggong jentayu terbang tinggi.
Juga telah kupohon
Kepada dewata agung
Agar bangkai cinta ini
Tidak dilayur lagi
Pada anak-anak muda
Biar bekas tinta emasnya punah
Terus menjadi debu di kemarakan uggun.