Pemain alat muzik Cina hidap barah kali kedua, perlu pemindahan sel tunjang

Beberapa hari selepas penglibatannya dalam acara Malam Cabaran Presiden selaku jurulatih bagi seorang pelajar yang membuat persembahan alat muzik Cina, Pipa, Encik Chin Yen Chien digegas kembali ke hospital bagi rawatan barah.

Beliau yang kini dikenali dengan nama Islamnya, Encik Muhammad Shafeeq Chin, dikesan mengalami leukemia mieloid akut (AML) atau barah darah buat kali kedua.

Malang lagi jejaka berusia 48 tahun itu, seorang pemain pipa secara solo, juga merupakan penjaga utama kepada ibunya berusia 78 tahun yang menghidapi penyakit dementia, disahkan kembali menghidap AML buat kali kedua pada Oktober 2025.

AML adalah sejenis barah darah yang berlaku apabila sumsum tulang mula menghasilkan sel darah putih yang tidak normal dan akan membiak secara tidak terkawal.

Ini menyebabkan sel darah normal berkurangan dan akan terdapat kerendahan dalam kiraan sel darah merah, platelet dan sel darah putih yang baik.

Sebelum ini Encik Shafeeq berada dalam keadaan reda atau remission selepas menerima rawatan bagi diagnosis pertamanya pada awal Januari 2025.

“Sebenarnya saya tidak begitu luluh hati apabila diberitahu tentang penyakit ini. Saya hanya ingin segera mendapatkan rawatan,” katanya ketika dihubungi Berita Harian (BH).

Meskipun hampir setahun mengharungi penyakit itu, Encik Shafeeq yang baru sahaja memeluk Islam tiga bulan sebelum disahkan menghidapi AML berkata beliau mendapat kekuatan daripada keimanan serta sokongan rakan pemuzik, Encik Faizal Mohamed Salim.

Persahabatan mereka bermula sekitar 2020 ketika kededuanya membuat persembahan dalam sebuah acara pelbagai budaya.

Sejak itu, mereka telah bekerjasama dalam sekitar 30 persembahan.

Encik Faizal, pemain alat muzik Cina, Guzheng, yang berusia 44 tahun dan bekas jururawat, kini merupakan penjaga utama Encik Shafeeq.

Kata Encik Faizal, sahabatnya itu kini tinggal bersamanya bagi memastikan beliau dapat memberikan penjagaan sepenuhnya.

“Kalau apa-apa yang terjadi, saya boleh segera hantarnya ke hospital. Jika beliau tinggal bersama ibunya, tiada siapa yang boleh membantunya jika beliau jatuh sakit secara tiba-tiba,” kata Encik Faizal yang juga berkongsi bahawa ibu rakannya itu ditemani seorang pembantu rumah buat masa ini.

Encik Faizal juga membantu Encik Shafeeq memantau keperluan perubatan seperti mentafsir keputusan ujian darah, meneliti makanan pambahan yang sesuai, serta menyediakan makanan segar setiap hari untuk membantunya menghadapi kesan sampingan kemoterapi.

“Faizal akan datang melawat saya di hospital setiap hari. Beliau akan hanya berhenti apabila beliau sendiri jatuh sakit,” tambah Encik Shafeeq.

Menurutnya lagi, antara kesan sampingan paling ketara yang dialami Encik Shafeeq ialah berasa loya yang kuat dan hilang selera makan.

“Bahkan apabila terhidu bau tertentu pun boleh mencetuskan rasa loya,” tambahnya.

Rawatan kemoterapinya berlangsung selama lima hari berturut-turut, disusuli pengambilan kemoterapi oral selama tujuh hari.

Beliau harus menjalani proses pemulihan sedemikian sehingga mendapatkan penderma sumsum tulang yang sesuai bagi pemindahan sel tunjang.

Anak sulung daripada dua beradik itu mengakui antara cabaran terbesar ialah tidak dapat berjumpa dengan ibunya ketika menerima rawatan. Mereka hanya dapat berhubung melalui panggilan video.

“Saya memberitahu ibu bahawa saya berada di luar negara setiap kali saya perlu berada di hospital untuk rawatan. Saya enggan beliau risau, sebab itu saya berkata demikian kepadanya,” katanya.

Encik Shafeeq juga akui bahawa kos rawatan bagi pemindahan sel tunjang juga tinggi, bukan sahaja buat pesakit sepertinya malah bagi mereka yang ingin menderma bagi pemindahan tersebut.

Buat masa ini, mereka giat mengumpul dana bagi menampung keseluruhan kos rawatan.

“Selepas saya pulih nanti, saya berhasrat untuk berkongsi pengalaman dan perjalanan saya dengan komuniti Darul Arqam Singapura serta mualaf yang lain,” akhiri Encik Shafeeq yang kini baru sahaja dibenarkan keluar daripada hospital sambil menerima rawatan berkala sehingga mendapat penderma sumsum tulang yang sesuai.

Menurut Perunding Kanan, Dr Melissa Ooi, daripada Bahagian Hematologi, Jabatan Hematologi-Onkologi di Institut Barah Universiti Nasional Singapura (NCIS), risiko menghidapi AML meningkat bagi individu yang pernah menjalani kemoterapi atau terapi radiasi, atau pernah terdedah kepada radiasi.

“AML juga boleh berkembang daripada gangguan darah. Namun bagi kebanyakan pesakit, punca sebenar AML tidak dapat dikenal pasti.

“Namun, rawatan utama bagi AML ialah kemoterapi – yang merangkumi beberapa jenis – dan kebanyakan pesakit akhirnya memerlukan pemindahan sumsum tulang,” katanya yang juga merupakan doktor utama bagi Encik Shafeeq di NCIS.

Risiko berulang pula bergantung pada jenis AML yang dialami serta rawatan terdahulu.

Secara umum, pesakit AML mempunyai risiko sekitar 30 peratus untuk mengalami kambuh atau relapse.

Pihak Program Penderma Sumsum Tulang (BMDP) pula berkata sebanyak 2,000 hingga 5,000 penderma (sumsum tulang) sukarela baru didaftarkan setiap tahun dan kini, senarai daftar nasional mempunyai lebih 127,000 penderma atau sekitar 2.5 peratus daripada jumlah penduduk Singapura.

Jumlah ini masih rendah, dan keperluan mendesak untuk menambah penderma amat kritikal, terutamanya daripada masyarakat Melayu dan India yang masih kurang diwakili, masing-masing hanya 8 dan 9 peratus daripada keseluruhan senarai pendaftar.

Pertambahan penderma sumsum tulang daripada kelompok ini sangat penting bagi meningkatkan peluang pesakit mendapatkan padanan yang sesuai.

Tambah Pengarah Perubatan dan Konsultan Kanan Hematologi, Pusat Hematologi Klinikal serta Pengerusi Jawatankuasa Subperubatan di BMDP, Dr Lim Zi Yi berkata:

“Proses pemadanan penderma dan pesakit adalah berdasarkan jenis tisu dan bukan jenis darah. Jenis tisu ini diwarisi secara genetik, justeru padanan terbaik lazimnya datang daripada individu dengan latar belakang etnik yang hampir serupa.

“Dalam populasi kecil dan pelbagai seperti Singapura, pesakit – terutama mereka yang berketurunan kacukan – berdepan peluang padanan yang lebih rendah.”

Lebih mencabar lagi, hanya sebilangan kecil individu di seluruh dunia yang boleh menjadi padanan sempurna bagi mana-mana pesakit.

Setakat 2025 sahaja, seramai 54 penderma BMDP telah melalui proses pendermaan.